“Mijn dochter heeft al jaren steeds buikpijn, maar er komt steeds niks uit de onderzoeken.” Vertelde de moeder van Dominique (12 jaar) mij. Ze voelde zich machteloos en ook nog eens een slechte moeder, die haar kind niet kon helpen.
Buikpijn bij kinderen komt echt heel vaak voor. Maar waar je vaak niet aan denkt, is dat buikpijn niet perse een lichamelijke oorzaak hoeft te hebben. Soms is het een boodschap van het lichaam, een manier om spanning, emoties of stress uit te drukken die nog niet in woorden te vatten zijn.
Het lichaam vertelt een verhaal
Kinderen kunnen vaak nog niet verwoorden wat er in hen omgaat. Hun lijf neemt die taak over. Buikpijn, hoofdpijn, slaapproblemen of driftbuien zijn signalen van een lichaam dat iets te zeggen heeft.
Bij mijn praktijkmerk ik dat veel moeders geneigd zijn om direct te zoeken naar een medische verklaring. Natuurlijk, onderzoeken zijn belangrijk om ernstige oorzaken uit te sluiten. Maar wanneer alles ‘normaal’ blijkt, is het juist tijd om dieper te luisteren.
Bij Dominique bijvoorbeeld waren er geen directe oorzaken. Er was geen link met school, met een aanwijsbare stress thuis. Niet met voeding, niet met spijsverteringsproblemen. Via spiertesten gingen we in mijn praktijk op zoek naar de stress. Niet zo zeer om een concrete oorzaak te gaan vinden, maar om de stress op te lossen zodat de buikpijn niet meer nodig is om steeds een alarm af te laten gaan.
Wat ik veel zie is dat er ergens, vroeger, een stress oorzaak is geweest die het lijf heeft gekoppeld aan buikpijn. Dat kan bij wijze van spreken een buikgriep zijn geweest en bijvoorbeeld dat je je mama kwijt was. En is er maar een beetje stress nodig om die buikpijn weer te triggeren. Door middel van lichaamsgerichte therapie laten we je weer herinneren hoe het hiervoor was, voordat er buikpijn was. Dat je geen buikpijn nodig hebt om met stress om te gaan. Hoe je lijf weer fijn voelt.
De buikpijn is maar een symptoom
Mogelijke oorzaken van buikpijn bij kinderen
Soms is het een combinatie van dingen, soms is er echt een duidelijke oorzaak.
- Stress en overprikkeling
Kinderen ervaren stress op school, tijdens sociale interacties of thuis. Hun zenuwstelsel raakt overbelast, en het lichaam zoekt een uitlaatklep. Vaak is dat de buik, omdat dit een plek is waar spanning zich snel verzamelt.
- Voeding en spijsvertering
Soms reageert het lichaam op voeding die niet goed valt. Dit hoeft niet altijd een allergie te zijn; het kan ook gaan om te veel suiker, bewerkte producten, of eten dat te snel of afgeleid wordt gegeten.
- Onverwerkte emoties
Soms kan een kind emoties niet goed verwoorden. Angst, verdriet of frustratie zet zich in het lichaam vast. Buikpijn kan dan letterlijk de plek worden waar het gevoel wordt “vastgehouden”.
- Niet geïntegreerde reflexen
Een kind kan reflexen hebben die nog niet volledig geïntegreerd zijn. Dit kan leiden tot fysieke klachten zoals buikpijn, vermoeidheid of gedragsproblemen
- Energieblokkades
Volgens de Chinese geneeskunde kan een kind energiebanen (meridianen) die geblokkeerd zijn. Dit kan leiden tot fysieke klachten zoals buikpijn, vermoeidheid of hoofdpijn.
Wat je als ouder kunt doen
Wanneer je kind regelmatig buikpijn heeft en de dokter kan geen medische oorzaak vinden zou je hier mee aan de slag kunnen. Dit zijn enkele praktische handvatten die in mijn praktijk vaak werken:
- Observeer zonder oordeel
Let op wanneer de pijn optreedt: na school, voor het eten, ’s avonds? Wat gebeurde er die dag? Een eenvoudig dagboekje kan al veel duidelijk maken.
- Rustmomenten na prikkelrijke dagen
Na school even de tijd nemen om te landen kan wonderen doen. Samen een warm kopje thee drinken, een rustige wandeling maken, of even stil zitten en ademhalen helpt het zenuwstelsel te kalmeren.
- Eet bewust en rustig
Laat je kind in eigen tempo eten, zonder schermen. Een rustige maaltijd helpt de spijsvertering én het zenuwstelsel. Licht verteerbare voeding zoals havermout, groenten, rijst of soepen kan de buik helpen ontspannen.
- Kleine kruidenondersteuning
Milde kruiden zoals kamille of citroenmelisse kunnen helpen bij spijsvertering en ontspanning. Geef dit in een zachte thee, bij voorkeur ’s avonds of na school, en begin met kleine hoeveelheden.
- pel en beweging
Lichaamsbeweging helpt spanning los te laten. Kruipen, rollen, schommelen, trampoline springen of een klein stukje rennen kan het lijf ondersteunen om spanning kwijt te raken.
- Emoties benoemen
Vraag niet meteen wat er aan de hand is, maar laat je kind voelen dat zijn emoties gezien worden. Een simpele vraag als “Ik merk dat je buik pijn doet, wil je dat ik er even bij blijf?” kan al rust geven.
In de praktijk
Soms kom je er met al je ondersteuning toch niet uit. Is er echt niets achterliggend te vinden waar je zelf mee aan de slag kunt. In mijn praktijk ga ik via spiertesten op zoek wat je kind nodig heeft of zich weer fijn in zijn of haar lijf te voelen. Soms is het een voedingsaanpassing, soms een rustmoment of een klein ritueel om spanning los te laten. Meestal is er een zoals ik al noemde ergens in een ver verleden een koppeling geweest tussen een stressvolle gebeurtenis en een buikpijn. Door het lijf terug te brengen naar dat moment kan de stress worden opgelost. En komt de buikpijn ook nooit meer terug.
Het mooie van deze aanpak is dat het niet alleen het symptoom aanpakt, maar het kind helpt om te luisteren naar zijn eigen lichaam. Zo leert het zelfvertrouwen, zelfbewustzijn en ontspanning ontwikkelen.
Buikpijn is geen vijand.
Het is een boodschapper. Een uitnodiging om te luisteren, te voelen en te verbinden.
Het kan betekenen dat je kind leert omgaan met spanning, emoties, voeding en prikkels. En vaak is dát al het begin van heling.
Neem elke klacht serieus, luister, en observeer zonder te forceren. Soms zijn het de kleine dingen — een rustig moment, een warme kop thee, een ademhalingsoefening — die het grootste verschil maken.
