Die reflexen die steeds weer opspelen: hoe ze gedrag en lijf beïnvloeden

“Tim struikelt zo vaak… zelfs als er niets op de grond ligt. Ik heb altijd een pak pleisters in m mijn tas”
Een moeder vertelde dit laatst tijdens een consult. Tim kwam omdat hij moeite had met zich concentreren in de klas. Dat struikelen klinkt misschien klein als iets wat dan maar gewoon “bij je hoort”, maar achter onhandig gedrag zit vaak iets diepers.

Reflexen, de automatische bewegingen die kinderen als baby gebruiken om te overleven en te leren bewegen, zouden normaal rond bepaalde leeftijden verdwijnen. Maar soms blijven ze actief – en dat merk je niet alleen in motoriek, maar ook in gedrag, concentratie en emoties.

Reflexen zijn vanaf de zwangerschap al aanwezig. Denk aan:

• Grijpreflex: het automatisch dichtklemmen van de hand bij aanraking
• Babinski-reflex: tenen spreiden bij aanraking van de voetzool
• Moro-reflex: een schrikreactie bij onverwachte beweging of geluid

Normaal verdwijnen deze reflexen vanzelf, zodat het kind bewuste controle kan ontwikkelen over beweging en balans.

Maar soms, door stress bij geboorte, vroeggeboorte, trauma, overprikkeling of zelfs een druk gezin, blijven sommige reflexen actief. Het lichaam blijft als het ware in ‘automatische modus’.

Dit kan zich uiten in:

• Wiebelen of wiebelen op de stoel
• Vaak struikelen of moeite met springen en rennen
• Moeite met concentratie en focus
• Snel gefrustreerd of emotioneel reageren

Het kind heeft letterlijk meer energie nodig om simpele bewegingen en taken te coördineren, waardoor frustratie en vermoeidheid sneller ontstaan.

Tim vindt het dus niet alleen moeilijk om zich te focussen, maar is ook nog eens onhandig

Door middel van spiertesten ontdekten we dat zijn Moro-reflex en asymmetrische tonische nekreflex nog actief waren. Hierdoor was zijn zenuwstelsel vaak in ‘alert-stand’ en had hij moeite om beweging en concentratie te coördineren.

Door ze weer te integreren kwam hij vanzelf weer in balans. Niet alleen motorisch, maar ook emotioneel: hij werd rustiger, zelfverzekerder en kon zich beter focussen op schooltaken.

Wat veel ouders niet weten, is dat reflexen niet alleen motoriek beïnvloeden, maar ook emotie, focus en gedrag.
Wanneer reflexen nog actief zijn:

• Kost schoolwerk en sociale interacties meer energie
• Komt frustratie sneller op
• Wordt het moeilijker om rust te vinden in het lijf

Door reflexen te integreren, ondersteun je dus het totale welzijn van je kind: lichaam, zenuwstelsel én emotie.

In kinesiologie kijken we niet alleen naar symptomen. We onderzoeken waar de spanning in het lichaam zit en welke reflexen of energiebanen aandacht vragen.

Het mooie is dat kinderen vaak intuïtief spelenderwijs zelf helpen bij de integratie van reflexen, als ze maar de juiste uitnodiging krijgen: beweging, ritme en aandacht.

Reflexen zijn geen probleem dat je moet “fixen”. Ze zijn een signaal van het lichaam, een uitnodiging om aandacht te geven aan hoe je kind beweegt, voelt en functioneert.

Door te observeren, spel en beweging te gebruiken en mild te begeleiden, help je je kind ruimte te maken in het lijf en in de geest. En dat is vaak veel krachtiger dan welke therapie dan ook: het kind leert zelf zijn lichaam te gebruiken, vertrouwen te ontwikkelen en stress los te laten.

Samen eens kijken wat ik voor jouw kind kan doen? Neem hieronder contact op.